...e próspero ano novo!

Ser vello

Está claro que iso de se facer vello ten que ter vantaxes e cousas boas.
O malo é que a min non se me ocorre nin unha soa que o compense...

Broken heart

Porque somos incompatibles, porque pertencemos a mundos moi distintos, porque temos obxectivos e puntos de vista contrarios, porque disque a distancia apaga o cariño, por mil cousas ao final o noso non puido ser.

E non hai por que non contalo aquí, posto que se acabará sabendo.

Pero dime, Carmen: apesar de todo, will you still love me tomorrow?

Compras

Mañá Sábado pola tarde, Polis e eu iremos de compras. A min poucos agasallos me restan (apenas un par de libros para a señorita Kaplan), pero é que o fillo de Mirinda naceu a véspera de Noiteboa e non é plan irmos coñecelo coas mans vacías.

Polo demais, seguimos sen saber quen aportou o cromosoma Y, cousa que subleva a Polis e lle fai nacer maneiras de comadre; de facermos caso á discretísima Nican, debemos procurar, polos arredores do berce, un home que se parecía a Faulkner.

Todo un enigma, porque ningún dos posibles candidatos se parece salvo no entusiasmo alcólico, e para iso nunca lles deu polo bourbon.

Nadal

Conto de Nadal de Auggie Wren:

Innocent when you dream (Tom Waits). Harvey Keitel e o conto de Nadal de Paul Auster.
A película, Smoke.

Fábula

Parece que non fun o único que reparou en que a cartilla bancaria do inmigrante de Barcelona premiado co gordo estaba infestada de comisións. E como adoita suceder nas películas de Frank Capra que a tele repón todos os anos por estas datas, a honradez e xustiza triunfan, pero os avarentos e os mesquiños aquí é que nin se inmutan.

Comprendo que a Caixa del Penedès non é unha ONG, pero tampouco a cova de Alí Babá.

A fábula acaba estupendamente: o inmigrante benzoa a terra que o acolleu e soña con montar unha tenda despois de ingresar o premio na mesma cartilla da mesma caixa, que por certo non lle vai devolver os cartos das comisións.

Claro que para que, se agora non os necesita.

Carta

Como este ano é par e a señorita Kaplan pasará o Aninovo en Ithaca, Sábado meteuse en fariña e escribiu a carta ás Súas Maxestades de Oriente, deixándome moi encomendado que non se me esqueza botala no correo, que logo veñen os problemas e hai que cargar co que resta nas alforxas dos camelos (horribles bonecas con rodas en vez de pernas, balóns planos, barbies calvas, puzzles con pezas imposibles).

Na carta, despois de pedir paz para o mundo, a nena fai a súa lista de agasallos na que non faltan libros, bonecas, colonia e até unha cámara dixital (xa sei que é cara, pero deséxoa moito); para min pide un marco electrónico e uns calzoncillos (!); e para o resto da familia, moita felicidade, que non é pouco.

Tamén hai carbón: un compañeiro da escola que lles levanta a saia ás cativas cando a levan e o case expresidente Bush son os destinatarios.

Non sei canto tempo máis seguirá a señorita Kaplan acreditando nos Reis Magos e Papá Noel, e nesa entente cordiale pola que comparten monopolio e reparten agasallos, alternativamente, entre Manderley e Ithaca.

Oxalá me equivoque, pero teño para min que este vai ser o último ano.

Preparativos

A un día de que veña a señorita Kaplan, e a seis do Nadal propiamente dito, o tobo está ao fin ornamentado: a árbore, que desde a febre da nena aparecía do salón no ángulo escuro sen luces nin adornos, fúnebre e inexplicable, brilla agora con todo o esplendor oriental.

Neve

Inesperadamente, Ithaca amenceu hoxe amortallada pola neve. Velaquí algunhas das fotos que tirei esta mañá na muralla. Balance da expedición: máis de cinco ducias de fotos, roupa a secar polos radiadores, e un descubrimento: teño que mercar unhas botas novas porque estas están furadas.

O 4

Creo que este meme do 4 ten máis versións que un Ibiza, e até me parece que xa o respondín algunha vez. Dá o mesmo: a casualidade fai que o número do meme coincida co aniversario da blogue, así que aproveito para xuntalo ás celebracións; o resto é economía e reciclaxe.
Eis o cuestionario:
CATRO TRABALLOS QUE TIVEN NA VIDA:
1. Monitor nun obradoiro literario para reclusos cando cumpría a prestación social substitutoria do servizo militar. (Non sei se é un traballo servir a patria como civil a cambio do haber en man).
2. Acomodador de cine: fixen un verán os descansos e vacacións do persoal.
3. Camareiro: atendendo o ambigú do mesmo cine cando non estaba coa lanterna na man.
4. Profesor de pasantía a domicilio desde que era estudante; logo aprobei a oposición e pasei a ser (un dato para a historia, porque a terminoloxía cambiou) profesor numerario de escolas de mestría industrial.
CATRO LUGARES EN QUE VIVÍN:
1. Santiago de Compostela.
2. Lisboa.
3. Ourense.
4. Ithaca, capital da provincia e partido xudicial do mesmo nome.
CATRO LUGARES EN QUE ESTIVEN (e dos que non falei neste blogue):
1. No Père Lachaise de París (si, tamén eu vin a tumba-esterqueira de Morrison).
2. Dentro da Gran Pirámide de Giza, escoitando o eco na cámara funeraria de Kéops.
3. En Cancún e Yucatán, durante a nosa viaxe de noivos (no coments!).
4. No Museo Arqueolóxico Nacional de Atenas.
CATRO LUGARES EN QUE ME GUSTARÍA ESTAR AGORA:
1. Facendo turismo en Estambul.
2. Pasando o Nadal en Nova York.
3. En Venecia, coa señorita Kaplan, onde lle prometín que a levaría.
4. Nun compartimento do Transiberiano, ben acompañado, camiño de Tarskaya.
CATRO DAS MIÑAS COMIDAS FAVORITAS:
1. Polbo (en calquera feira, servido en prato de madeira, con pan do país).
2. Callos (pero á galega, con garavanzos). Tamén a fabada e as lentellas guisadas.
3. A tortilla de patacas que fai a miña mai.
4. Ovos fritidos con chourizo, patacas e pan de millo para mollar na xema.
CATRO BEBIDAS FAVORITAS:
1. Cervexa (todas, pero as de trigo ou abadía parécenme deliciosas).
2. Cinzano branco con xelo e un pedazo de limón.
3. Un bon tinto, digamos Rioja ou Ribera de Duero, por exemplo.
4. A auga, claro.
CATRO PELÍCULAS QUE VERÍA UNHA VEZ TRAS OUTRA:1. JFK, de Oliver Stone.
2. Foise co vento.
3. A costela de Adán, de G. Cukor.
4. Toda a triloxía do Señor dos Aneis, pero principalmente a primeira parte.
PROGRAMAS DE TV QUE VEXO:
1. El intermedio.
2. Anatomía de Grey.
3. Saber y ganar (como me gusta adormecer véndoo e acordar despois en pleno Serengeti!).
4. Procuro ver algún informativo cada día, normalmente zapeando mentres ceo.
CATRO EXPRESIÓNS QUE USO:
1. Señores...!
2. Hai que foderse!
3. Vaia, vaia, que che parece?
4. Cághate lorito! (no coments, again!)
CATRO COUSAS QUE ME MOLESTAN:1. Ir traballar sen ter dormido o suficiente (as clases saen espesas, e iso non pode ser).
2. A memez pacata e guai que percorre o país, todo iso do politicamente correcto.
3. A rancia hipocresía fachorra e catolicona que é como a memez do número 2 pero infinitamente máis perigosa, obscena, corrosiva e infecta.
4. O avisos de publicidade através do móbil (por iso me fun de movistar e por iso acabarei índome de orange, ao tempo).
CATRO COUSAS QUE FAGO MELLOR:1. Imitar a Serrat (un día colgo un vídeo para demostralo).
2. Pasar da máis febril actividade á completa atonía, ou viceversa, á velocidade do lostrego; algunhas veces nin eu me aturo.
3. Lembrar conversacións enteiras, palabra por palabra, e logo reproducilas até cos tusires, os chistes, os erros e demais acompañamento de ámbolos dous interlocutores.
4. Meter a pata por precipitarme (un exemplo: o outro día felicitei a cátedra a un colega que non a logrou por moi pouco; arranxeino dicíndolle que para min sempre sería un catedrático).
CATRO COUSAS QUE NON SEI FACER:
1. Non sei calcular con decimais.
2. Non sei nadar.
3. Non sei coser (o que non impide sobrevivir, se se ten coidado cos botóns e a roupa).
4. Escoitar a estupidez dalgunhas persoas sen reaxir. Teño que irme por non quedar calado.
CATRO DESEXOS PARA ANTES DE MORRER:
1. Ser pai outra vez.
2. Ver proclamada en España a república: ver concluír os mandatos de dous ou tres presidentes con normalidade mentres, convertido en avó Cebolleta, presumo de ter vivido tres reximes políticos diferentes, como meu pai.
3. Falar inglés coa fluidez suficiente para sentir que o falo.
4. Ter moitos netos e netas, e chegar aínda a coñecer os seus fillos e fillas.