Hiperenxebrismo

Non é a primeira vez que me pasa nin ao que parece vai ser a última: unha vez, cando nunha blogue amiga se laiaban das subas no prezo da gasolina e deixei o comentario de que non notaba suba ningunha porque seguía a poñer 20 euros coma sempre, fun corrixido con esmero e paciencia.

Hoxe sucedeume igual cando, con xenerosidade, cariño e idéntica paciencia, a excelente Peke me puxo no meu sitio por hiperenxebre encol dunhas mazás.

Se é que a miña mai sempre o dixo: Con ese humor teu non vas chegar a nada!

Fe de vida

O ano comezou desastrosamente: cinco días da cama para o retrete e do retrete para a cama por unha bacteria asasina e silenciosa que, a dicir da médica, levou por diante media provincia.

Tanto descanso, tanta dieta branda, tanta hidratación e tanto antibiótico fixeron o que debían: incorporeime ao traballo no día esperado, iso si, pálido coma un cirio e sen forzas.

A inercia fixo o resto: día tras día, a blogue foi quedando sen actualizar pero non abandonada nin morta, por moito que lle cantasen sereas de todo tipo.

Ángel

Almorzando coa radio posta (a miña filla na eterna agonía do colacao que non dá acabado), así me enteiro, e nin dubido en mandar unha mensaxe de pésame (literalmente pésame, sen ningunha ironía, porque sei que para ela non é unha broma) a Tere Holmes, a quen presinto viúva ou orfa despois de tantos anos de admiración, de tantos libros anotados, de tantos versos repetidos, con ou sen alcol mediante.

Oxímoron

Que pode saber do matrimonio quen é célibe, de criar fillos o que non é pai, os castos sobre o sexo, sobre evolución os que non evolúen, sobre familia quen se obriga a non formala, do presente quen segue a vivir no máis negro dos pasados, de democracia quen non a practica!