domingo, 30 de decembro de 2007

Agasallos

Volveu como cada Nadal alterno desde que me divorciei, e deixou ao pé da árvore maxicamente acesa o lote de agasallos con que este ano nos sorprendeu.
Digo ben: case ningún deles (salvo a Barbie-princesa-dos-animais, a película e o globo terráqueo) figuraba na carta que a nena lle escribira con detalle, mesmo pegando algunhas fotos recortadas de catálogos, segura de que un home con tantos anos e tantas cousas na cabeza estes días había de trabucarse.
Irredutible, a mesma tarde de Nadal, a nena volveu escribir unha carta igual de detallada e meticulosa, esta vez ás Súas Maxestades de Oriente, que como son tres e teñen máis persoal probablemente terán tamén máis tino.
Hoxe todos os agasallos do día de Nadal están calados e tristes, como desamparados; algúns mesmo se botan diante dos pés cando paso, querendo chamar a atención.
Teranse que ir acostumando a que a nena, como agora sucede, non sempre vive nesta casa.

1 comentario:

Anonymous dixo...

definitivamente está enconado por xesucristo. que se lle preste, jiji
:-)