A publicación dos baremos do concurso de cátedras reedita o conto da chicharra e a formiga, e descobre que tras a banalidade de moitos dos meus colegas o que se agacha é o nervio poderoso dos traballadores natos que publican a esgalla traducións, artigos sobre proteínas e manuais de galego urxente, que amorean varias carreiras, e que fan cursos e cursiños como quen muda a roupa interior.
A miña (agora) inseparable C. sentencia camiño da cafetería: Cando todos estes se hipermasterizaban e relicenciaban eu limpaba cus e preparaba milupas.
Grey díxoo doutro xeito: "Mentres el está casado, eu fago xerseis", pero eu simplemente proclamo que para nós, como para a raposa da fábula, verdes, están verdes.
2 comentarios:
Tamén estiveron verdes na nosa casa.
Vaya, vaya. Qué blanco está todo, y cuánto minimalismo... :D
Publicar un comentario