A rei morto, rei posto: desde onte preside a mesa de traballo o novo portátil, e que dicir del que non sexa unha obviedade sobre o seu aspecto, rapidez e prestacións, empezando xa polo sistema operativo (efectivamente, como dixera o da tenda, moi versátil e intuitivo).
Devolto a miña irmá o xoguetiño que me prestara para saír do paso estas últimas semanas, agora só resta darlle pasaporte ao vello, que espera destino no sofá do estudio, taciturno coma un cadáver, e volver á normalidade da caza de películas, a organización das fotos e as actualizacións do blog; tamén para levar adiante dúas ou tres ideas que se me ocorreron.
Ningún comentario:
Publicar un comentario