A nena medra

Aínda quedan por moer dous días turcos coas súas fotos (perdón!), pero é verdade que o presente corre que se mata e eu nestas semanas non dei máis noticia de min que a de estar vivo cos meus posts e algúns comentarios que, aquí e alí, fun deixando nos blogues de costume.

A señorita Kaplan, que estivo comigo esta quincena, marchou xa e levou consigo a rutina das vacacións; é precisamente nelas cando máis claramente comprobo que medra ao vela máis independente e autónoma, e até me sorprendo ás veces lembrando como eran as cousas antes e como son agora: se ben se baña, se viste e se peitea soa e a súa máxima preocupación é levar a roupa combinada, cómpre estar atento para que non me saia da casa cos bigotes do colacao; como non, segue a ser bastante repunante nas comidas, que frecuentemente se eternizan, e teño que facer esforzos para non lla dar eu mesmo, o cal unhas veces a enche de vergoña e outras non.

Le ferozmente, como facía eu aos seus anos pero, a diferenza de min, non odia as matemáticas; non xoga xa con case ningún dos seus xoguetes, aínda que non mos deixa dar; descubriu a mina dos chistes, e rara é a hora sen que apareza Jaimito no horizonte; seguimos dando longas camiñadas xuntos e ao serán estomballamos no sofá para ver vellas series e películas, que agora son sobretodo de amor e de misterio; naturalmente, encaixámonos no cine os óculos 3D para ver Toy Story 3, e xogamos todos os días ao parchís coa miña mai na sobremesa; segue vindo cada mañá á miña cama en canto acorda, e o experimento de lermos cadanseu libro de Calpurnia Tate xuntos por pouco non se converteu nunha carreira de velocidade, pero resultou simpático; fago que me axude poñendo a mesa e facendo a cama dela, pero á primeira de cambio desaparece camiño do váter ou vai buscar algo que lle esqueceu e hai que chamar por ela.

Que a señorita Kaplan medra é un feito: cada vez pasa máis tempo falando por teléfono coa súa prima, e tampouco houbo día que non buscase mensaxes das amigas na conta de correo que quixo que lle abrise estes días.

Cómpre irse afacendo a iso.