Ao parecer, ocorréuselles emprender o camiño a Ithaca por faceren algo e aproveitar para que Ela e eu nos coñecésemos, sen máis; traían por outra parte un listado básico de propostas que ían desde xantar con certa opulencia a gastar as solas muralla adiante e polo Parque tinxido xa de cores outonizas, pasando por tomar os viños na Rúa Nova, a experimentar ás veces puras delicatessen e ás veces estrañas cousas desconstruídas dentro de copas.
Todo correu estupendamente, todo foi divertido.
De certo, non puido saír mellor se pensamos no acougo da rapaza apesar de que teimei toda a noite en chamala co nome da Outra, a ex muller de Haddock, mentres a el lle subía a presión e a cara que se lle poñía detrás do vaso era de quererme asasinar cada vez que me ouvía cagala.
4 comentarios:
Alaa!
Ai ai ai, cabecinha...
Lástima de tres. (eu non sei cal dos tres se sentiría peor, ¿non sí?)
Que maldade a súa. E se non foi con maldade, ai, debería. A xente é moi susceptible.
Tamén digo eu que cabeciña e, por que non?, falta de tacto. A mellorar, eh.
Publicar un comentario