Candidatas

Supoño que como evocar o océano á vista dun vaso de auga será imaxinar o trafego da vida da candidata Clinton a partir da vida da miña amiga concelleira (e agora ex-candidata), pero non deixo de pensalo cada vez que lle soa o móbil na cervexaría en que nos atopamos e ela fala de senadores, de eleccións anticipadas, de subministración de augas e doutras cousas que non entendín.

Cada vez que colga descúlpase e saca un cigarro, e entretranto pregunta pola nena, que agora vai na procesión cos avós e a súa invitada, e por Vapin e o embarazo de Estridente: póñoa ao día, non só do aborto senón tamén de que agora viven xuntos no piso del, e de que lles vai ben, segundo Ti lle contou a Tere Holmes, e Tere Holmes me contou a min hai uns días por teléfono.

Chovisca e o vento arrebólanos os abrigos camiño da casa, do tobo que quere coñecer e percorre, esquivando bonecas e puzzles e menaxe de cociña de xoguete, case (vou ser malicioso) como se o inaugurase, lástima de fita branquiazul, lástima de himno.

Aínda lle soa o móbil un par de veces antes de marchar, a última xa cun pé no ascensor, e facerme prometer que un día destes a irei visitar e xantarei con ela; xúrame, sorrindo, que a cambio terá o móbil desconectado toda esa tarde.