Non sempre vale iso de que pasado o día, pasada a romaría: onte, dez días despois da efeméride dos meus anos, Polis e Encantador viñeron a traerme o seu presente a cambio dunhas cervexas e a promesa de lles corresponder Sábado cun convite como é debido.
Recoñezo que temín que a vaga armamentista iniciada o ano pasado tivese continuación neste, e que me viñesen ofrecer xa un elmo máxico, unhas grebas, ou quen sabe se un bazooka. Nada diso: despois da phalaenopsis de flores brancas regalo de miña irmá, entra agora no inventario a colección completa de Sexo en Nova York: 23 discos cos 94 episodios das seis temporadas, os contidos especiais e un libriño explicativo de cada temporada, todo nunha caixa con gavetas e tiradores de cetín.
E hai que dicilo: todo divino e super fashion.
Algo comento entre cervexas e olivas, mentres convimos en cearmos fóra o Sábado e imos propondo e descartando locais; estou encantado coa serie completa, pero aos dous failles moita graza cando lles pregunto se a caixa-xoieiro, que está sobre a mesa coas súas fitas de cetín e as gavetiñas con debuxos como de damasco, cada una da súa cor, non lles parece un pouco amariconada.
Polis acúsame incluso de facer comentarios politicamente incorrectos; a seguir, acaba as olivas recheas de pemento e eu, mutatis mutandi, vou por máis cervexas á cociña.
3 comentarios:
Home, mellor iso que a versión caixa de zapatos rosa, non?
Agora, amariconada, un chisco si que é :D
Pero pense que no último ano melloraron moito de gusto e moito mellor isto que esas frikadas que lle regalaban antes :D
Yo siempre he pensado que mariconadas, las justas, pero considera qu4e el regalo es magnifico. Quien bien te quiere, te regala estas cosas. Disfrútalo.
Me cae usted bien ;D
Publicar un comentario