Mira que levo toda a vida dicíndoo, que andar sen antivirus por a saber que sitios da Rede é como arriscarse sen condón nos máis sórdidos prostíbulos de, poño por caso, Indonesia.
Está claro que unha cousa é predicar e outra dar trigo, porque tras unha tarde de Domingo navegando con Ártabro e un antivirus caducado o balance é desolador: o ordenata está infestado por centos de virus e troianos, dou por perdidas fotos e textos dos que naturalmente non fixera copias, e toda unha fauna de viciñas lesbianas, enfermeiras ninfómanas, profesoras cachondas, mulatos superdotados e outros incómodos inquilinos convertéronse en okupas e asoman cada pouco ao monitor.
En conclusión, mentres o ordenador se desintoxica sine die na uci dos ordenadores a min cómpreme, como é tradición cada mes de Xullo, achegarme a Ciberalia se é que quero postar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario