Completamente de acordo: é de tolos.
Saír a fume de carozo para chegar a cear e tomar unhas copas en Salamanca, aventurarse a durmir á vaicheboa nun apartamento do que aínda non temos as chaves, saír cedo para Madrid o Domingo, arriscarse na bicha interminable da exposición de Matisse non sabendo aínda se temos entradas, e emprender o regreso a Ithaca para chegarmos a durmir, efectivamente, non colle en ningunha cabeza con máis de trinta e cinco anos.
Tampouco na miña, que lle hei facer, e así e todo alá vou.
3 comentarios:
Alégrome moito,hai que ser quen de vivir aventuras. Iso non ten idade e, ás veces , é o mellor do plan.
Aí estamos. Logo conte, con detalle, sobre todo o da bicha. (`_^)
(Agardo aquí pacientemente.)
Guai!
Publicar un comentario