Blanche

A señorita Kaplan chamou despois de cear para contarme que nos informativos deran a noticia da morte dunha das raparigas de ouro, a serie que a ela nunca lle apetecía ver e que agora lle pesa non ter visto despois do que dixeron dela na televisión.

Nun tempo seguín a serie fielmente e con entusiasmo, supoño que como todo o mundo. Eu era máis da retranca de Dorothy e Sophia que da tolada picante de Blanche e o off-side de Rose (apesar de que esta última sempre me lembrou a Tere Holmes, coitada, co seu aquel de non matar unha mosca).

Dígolle á nena que non se preocupe, que xa veremos a serie cando veña, eses capítulos que teño enlatados e outros que ben darei baixado daquí ás vacacións, para que poida coñecer os ires e vires das catro na casa que compartían, entre batas de cetín con grandes ombreiras, peiteados a golpe de laca e ironía a moreas.
Tamén lle digo que ás veces se parecían bastante ás nosas tías O. e G., salvo, claro está, no de viviren en Florida.