Retorno

De novo en Íthaca, o máis destacado a respeito desta blo é a caréncia dun ordenador desde o que postear; con Ciberália fechado por vacacións, e tras un par de infructuosas e magoantes tentativas polo máis lumpen do lumpen dos ciber que levo coñecido, atopo hoxe este: ar condicionado e pequenos cubículos a trataren de me isolar dos belicosos ciberxogadores que polo momento ainda se manteñen á distáncia.
Mañá fará unha semana que regresei, e o tempo decorre lentamente entre longos paseos coa miña filla e aborrecidas xornadas de limpeza no piso ainda baleiro.
Á espera da mudanza, as intermináveis xestións dun sen-papeis que regulariza situación en Íthaca, e sempre un volva a próxima semana polo certificado de empadroamento, polo carné da biblioteca ou polo disco coas fotos de Irlanda.
Polo demais, a vida social parece limitada á virtualidade do móbil e o correo electrónico. E tan só onte á noite, tras deixar a nena deitada, unha escapada á Cova para atopar un akelarre que Agosto reduciu ao mínimo: Vapin, Ti e Estridente. Mostro-lles as fotos de Irlanda, penosísimas: descrevo para eles a village, a miña vida en Limerick, os colegas do curso, as andanzas por Dublin, a aventura do regreso.
Vapin detén-se na foto que unha xaponesa me tirou no Haf´a´penny xunto a Gingered Paul o Venres pasado, pouco antes de eu coller o bus para o aeroporto. Apesar da invernia e da mala calidade da foto, percebe-se o cabelo en lapas de Paul, que escintila coma un cobre ao sol.
E este cenória é irlandés ou tamén estaba no curso?, pregunta ao fin.
Como lle vou contar a Vapin que con aquel cenória irlandés e baixo o edredón do seu catre, nun cuarto gardado por un gran póster de Sidnead O'Connor, escuitando cancións de Bjork, pasei as miñas cinco últimas horas en Dublin?