Café rápido

Por aquí pasaron Teddy e o seu Deni para ir ao cine; veñen co tempo xusto de tomaren un café nun local ao lado do tobo, e de Teddy arricarme un xuramento: nunha semana estarán de vacacións, e eu, cada día máis agobiado con vivir este presente de hosteleiro, a Deus poño por testemuña de que este Inverno me irei de vacacións, dáme igual onde, como ou con quen, proclamo.

Cando Deni vai para o wc, Teddy laméntaseme de que non nos volvamos ver até Setembro, pregúntame por Ártabro, proponme que saiamos os catro xuntos, un día, unha finde; pregúntolle, como outras veces, que sabe Dani; respóndeme, como outras veces, que nada, así que cando Deni volve falamos de toda a xente que me pernoctou na casa, das fugas a Brigantia e Atenas, dos peixes de cores que lle coido a Polis.

Ao nos levantarmos, Teddy dáme un sobre con pelis que me pirateou el mesmo e que non lembraba terlle pedido; na casa vexo que son tres discos e unha cuartilla escrita cunha letra redonda e pequena que non coñecía. Parece mentira, a estas alturas.