Xa o dixo onte ao serán miña mai, vendo toda esa parafernalia no telediario, mentres ceábamos: O que aí arde son cartos nosos, dixo.
E con razón, pensei logo: aí van os roliños primavera e o chop-suei que ceei con Ártabro hai un mes, os diademas e coleteiros da miña filla, o metro pregable e a ferramenta que comprou meu pai hai días, os rotuladores gordos e os clips de Polis da semana pasada, as luvas con que miña mai transplanta cactus a outros tarros tamén made in china, as horribles katanas que meu cuñado colecciona punto a punto, as cuncas en que almorzamos, as disketes en que gravamos, boa parte das nosas roupas, dos nosos discos, das nosas máquinas, das nosas menciñas, dos blocks en que anotamos con lapis tamén chineses, etc, etc.
Ningún comentario:
Publicar un comentario