Para este finde estaba previsto que Ártabro viñese; onte pola mañá falei con el, que me telefonou para confirmar que viría hoxe ao mediodía, que traerá unha daquelas botellas de viño que aínda lle quedan de seu pai, e que súa mai faría ravioli, xenuínos ravioli della mamma (da súa) con pesto, que traerá nun tupper para cear.
Onte pola tarde houbo eclipse ou algo, porque chamou Teddy; que marchan uns días pero que Deni non o recolle até Domingo porque non deu librado, así que se estou de acordo baixa da montaña máxica, baixa e está aquí para xantar, e xa queda a durmir até Domingo.
E eu, que non teño perdón de Deus nin vergoña, póñome a matar por segunda vez nun ano á coitada tía María, a centenaria.
Así que pouco antes da medianoite, moi serio, telefonei a Ártabro para lle dicir que era mellor deixármolo esta finde, que a familia está conmocionada, que unha tía de meu pai, moi velliña, agoniza a pobre no hospital...
Ningún comentario:
Publicar un comentario