mércores, 14 de xaneiro de 2009

Plusvalía

Luns foi o día de ir a Atenas, axiña ao saír do traballo, e liquidar porfín a cochina plusvalía que, coma unha tenia monetaria, non cesaba de medrar a expensas miñas.
A ninguén avisei e a ninguén vin, como non fose xente anónima a moverse nunha cidade aterecida ao sol enfermo, todos a fuxirmos dun vento que cortaba como cortan as navallas.
Pasei non por casualidade polas dúas inmobiliarias en que puxera o piso á venda: nunha hai agora unha sucursal de vodafón; na outra, un local de piercings e tatuaxes.
Regresei sen xantar a Ithaca. De Atenas traía os petos cheíños de papeis e recibos, unhas cantas fotos na cámara, un café que tomei nun dos favoritos, un libro sobre árbores, e a punxente idea de que talvez debín seguir en Atenas algúns poucos cursos máis.
Esa idea tampouco foi que durase moito: boteina pola ventá do coche antes de pasar Taboada, e alí seguirá, gaveando polas cortiñas, entre restos de neve sucia e castiñeiros pelados.

4 comentarios:

La queue bleue dixo...

Mas o Latino às vezes está demasiado cheio como para ser um favorito...

Contudo, nom tem o senhor mau gosto. ;)

Sun Iou Miou dixo...

POis, xa só falta que inventen o móbil-piercing. Non ha tardar.

Alégrome de que o arrepentimento lle durase pouco.

leticia dixo...

Quedarse en Atenas?? Con lo bien que se está en Ithaca...

Besos. Los primeros del 2009

LM dixo...

cuidado ao regressar por taboada nom vaia ser que suba outra vez pela janela...
beijos