domingo, 19 de decembro de 2004

De re domestica

Cando Macer e eu éramos amigos, antes de convertermo-nos en amantes primeiro e en completos descoñecidos despois, a min gustaba-me ler Cosmopolitan, que ela sempre compraba en inglés, e que logo deu en comprar en español para eu podé-la ler mellor. Pois ben, o único que lembro de toda aquela faramallada insulsa e pseudointelectual era unha recomendación dun consultório sobre como lograr a felicidade ou algo semellante.
Abordaba o tema do paso do tempo, e recomendaba facer balance ao final dos anos, de maneira que extraésemos de cada un aqueles acontecementos máis importantes e significativos, que servisen para individualizá-lo. Algo semellante aos anais do romanos.
Falo de todo isto porque esta mañá de domingo, despois de ler na cama un longo treito, mentres pasaba o ferro a unhas camisas, dei en escolmar os acontecementos que servirán para individualizar este ano que comeza a alá ir.
Resulta dificil, non por numerosos, senón por escasos, e só podo tirar en limpo a relación con Polis, o abandono do tabaco e a recuperación dos meus sinais de identidade tras a separación.
Será posível tanta penúria?

1 comentario:

Zeltia dixo...

parecíache?