luns, 4 de setembro de 2006

Repunante

Como cada ano, as vacacións terminan entre bicos de profesoras maduras e exames en branco.

Un par de dias antes, levo a nena para Manderley e volvo cunha bicicleta, un par de botas de goma e un impermeável, testimuños exánimes de épocas pasadas; traio tamén unha visión de esperanza prendida na retina mentres me veño asando lentamente dentro do coche: na terra queimada polos incéndios, entre as árvores carbonizadas e as borrallas que cobren montes e toxeiras, comezaron xa a agromar os verdes penachos dos fentos.

Cun saco de mil kilos ao lombo boto a lavar a roupa da cama da nena, gardo os contos nas estantes, os xoguetes dentro da caixa, arquivo os debuxos: o robot bon e o robot malo, a serea, a Bela Dormente, un retrato meu con sombreiro de copa, outro dela con sua mai e comigo baixo unha árvore rodeada de flores xigantescas, un cavalo azul cun manto de estrelas...
Por primeira vez desde que marchou, esta noite non acordei pensando que chamava por min.

Quedo para tomar café: en canto Vapin entra xa me di que me ve repunante, que volver ao instituto me sentou fatal, que non hai máis que ver-me, e Ti fai-me mecos como a un bebé de meses, e o café sabe amargo como nunca cando debaten sobre os bares sen tabaco e Lura, esa barbie, di no queríais a Zapatero?, pues ahí teneis el resultado, e non se me ocorre nada enxeñoso para desencaderná-la moralmente.

Vou á de Polis e bebo-lle duas cervexas quentes mentres lle miro as fotos de Malta e o vexo despegar pedazos de pel dos ombros sen disimulo; cando me farto e lle pido que pare de esfolar-se, tamén el di que estou repunante, que devin marchar con el ás illas e que se fodese máis estaria de mellor humor.
Sigo a ver miles de fotos de praias, de solpores mediterráneos, de ruínas, de efebos; porfin chaman á porta e entra Colacao cunha pizza catro queixos e tres horas livres; despido-me cando o vexo acomodar-se no sofá cos pés sobre a mesa baixa.
Polis acompaña-me até a porta: o último que lle escuito cando o ascensor se fecha é a palavra trio.

4 comentarios:

Morgana dixo...

No hay nada peor que ver las fotos de las vacaciones de otro. Bfffff. Y ud no es un repunante, dr House: ud es genial, créame. :D

X dixo...

Que lonxe queda maio!

X dixo...

Un trío con Colacao?
pssssssss

Anonymous dixo...

Que horror as sesións de fotos anlleas.
Por certo son Peke. A ver se este trebello do diaño me deixa comentarche.