Segunda visita ao oculista: dilátame a pupila, asómase impudicamente a ver que hai, mide, compara, comproba. Fala tan baixo que apenas son quen de entender o diagnóstico: afástase ao parecer o pesadelo da hipertensión ocular, do glaucoma, da cegueira que apagou os últimos anos dos meus avós.
8 comentarios:
Non me sexa aprensivo. Se o oculista di que todo vai ben é que todo vai ben.
As lágrimas artificias son moi socorridas. Non se corte e chore, xa que ten o pranto pago.
Esperemos que non sexa nada.
Perdón: ¿qué plantilla de Blogger usa para su blog?.
Gracias
Mientras no te haga daño la pantalla...
Mis mejores deseos.
ollo cos ollos!
O fin colleu vacacións.... non sí?
:-B
Daniel
Pois que vaia ben a cousa na próxima revisión.
Publicar un comentario