martes, 30 de novembro de 2010

A Morte e a dama

10 comentarios:

Bolboreteira dixo...

É boisimo...acabo de botar unha risotada.
Bicos!

mariajesusparadela dixo...

Non hai mellor defensor ca un can de palleiro...

zeltia dixo...

estes dias todo dios a ofrecerme canciños...
De momento, esta túa que vin foi a razón máis poderosa que vin

pasoume coma a bolboretira, colleume desprevenida e botei unha gargallada!

Xan dixo...

"Ollo o can" que son moi perigosos os donos

Sun Iou Miou dixo...

Agora entendo porque duro tanto! Hehehe!
(Teño tres cans no eido...)

Chousa da Alcandra dixo...

Eu sempre pensei que a cega era a Xustiza; pero resulta que a morte tamén é analfabeta...

Apertas

Raposo dixo...

Fai pouco vin nunha finca un cartel que puña: Ollo co dono que ten mais mal xenio co can.
Xenial a viñeta do Dávila.

Raíz Verde dixo...

Lembrame a um conto que contava minha avoa no que a mulher lhe dizia ao marido que se vinha a morte ele se escondera no forno que ela lhe dizia que nom estava mas, quando a morte chegava a mulher dizia á morte atemoriçada pola mesma "morte ao forno!!!"

Mararía dixo...

Moi bo!! Foi máis rápido o can uliscando os ósos.

DESDE A GAIOLA dixo...

Xenial! Ao máis puro estilo galego!
Aínda non parei de rir!

Saúdos.