martes, 4 de xullo de 2006

Supoño

Supoño que non somos conscientes, pero unha nova forma de saúdo se abre paso en Ithaca.
Após os tradicionais ola ou que hai ou como estás, da boca dos meus amigos e da miña imediatamente sai unha pregunta cando nos vemos, e é que tal teus pais?
Supoño que últimos meses non foron bons: deixaron tristes presentes ás nosas portas: unha cadeira de rodas para o pai de Ti, máis quimioterápia para o de Vapin, unha nova cadeira que non vai ben para a mai de Nican e unha operación nos ollos para a miña.
E supoño tamén que, en realidade, o que en todas todas todas as portas estes meses deixaron foi un ano máis e outro en camiño.

5 comentarios:

X dixo...

Fermoso...ata nos avisos da morte.

Arín dixo...

O tempo pode con todo e con todos, inclusive con nós mesmos. É inevitábel.

tere holmes dixo...

Cumplo mi promesa como siempre tarde, mal y arrastro, sobre todo para poder ver el anuncio de Mercedes sin sentirme culpable. En estas lista no hay un primero y luego todos los demás.

Catro cousas que máis como:

a) Arroz. Últimamente esas tarrinas que se meten en el microondas 1 minuto. Son siempre mi salvación.

b) Yogures de soja con canela. Mi intolerancia a la lactosa me producía envidia de mis hermanos que podían tomar yogures. Desde que Danone los ha sacado me estoy resarciendo del trauma infantil.

c) Pastillas. Aunque desde que parte de mi esqueleto tiene un andamiaje de hierros y tornillos tomo algunas menos. Y pastillas para que mi cuerpo aguante las pastillas.

d) Barritas de cereales del Eroski, con chocolate, con frutos rojos, con…

Catro recantos únicos para pasear:

a) Santiago de noche por la zona vieja un día de semana cuando no te cruzas con casi nadie hablando con un amigo/a o amor tardando en entrar en los garitos como si quisiéramos aprehender las emanaciones de las piedras o esperando que nos susurren sus historias.

b) El Parque del Oeste, con amigo/a o amor, un atardecer de sol deseando ser vilano y flotar en esa luz del cielo de Madrid.

c) Las playas de Xuno ou O Vilar un día soleado de otoño paseando sola y vestida.

c 2) O adarve da muralla de Ithaca.

d) Los prados, pinares, carballeiras (pocas) alrededor de la casa de la aldea de mi padre sola con los perros

tere holmes dixo...

Catro cafés que tomaria:

a) O primeiro de cada dia, o que me pon a andar pola mañá. E os trescentos ou catrocentos máis que tomo durante a mañá.

b) Un Gin-Tonic ao saír do cine, con amigos, unha noite de inverno, mentras os outros toman un carajillo.

c) Una cerveza en una terraza leyendo el periódico un domingo por la mañana- mediodía.

d) Un café con churros cuando he quedado con alguien para desayunar en un bar después de haberme tomado el primero en casa.

Catro cousas que máis uso:

a) Lápices, rotuladores, clips de colores, cuadernos,… Todo tipo de artículos de papelería que compro caprichosamente y que uso todos a la vez aunque valgan para lo mismo o dejo arrinconados según sople el viento.

b) O isqueiro e os ducados (certo de que tal fidelidade acabará comigo). Temos que deixa-lo.

c) Atriles. En todas las habitaciones, en algunas varios. El más sofisticado el de la bañera.

d) TV y DVD. Hasta las Navidades pasadas no tenía ni TV, vino Vapin unos días a mi casa y terminé saliendo del Media Mark con una televisión que al principio me daba miedo porque me producía la sensación de que tenía el salón lleno de desconocidos. Ahora soy una adicta a los dvds del top manta.

Peke dixo...

Chega un momento na vidaq en que sempre preguntamos e nos preguntan polos pais.