mércores, 7 de setembro de 2005

Avaliación

Vou para Atenas cargado de fracasos escolares; esvaece o mítico aprovado xeral dos profesores que marchan perante o caudal dos alunos non presentados e os exames en branco.
Avanzo por unha estrada na que cavalgan os cavalos do Outono baixo un ceo de chumbo que agoira a choiva.
Asisto a unha avaliación en que se chega a propor convocar de novo algun aluno non presentado porque é mui bon rapaz e é unha pena que non promocione; mesmo, hai quen di que pode ir á casa del a examiná-lo; ao paso que vamos, digo, acabaremos por levá-los ao retrete e atar-lles as zapas. As opinións dividen-se.
Cando todo termina, marcho descorazonado; de mal humor porque non están as actas, e iso obriga-me a volver mañá a Atenas, cuarta vez en seis dias, tan só para asinar. Saio á rua e a choiva molla-me a camisa camiño do coche, que espera por min lonxe, no aparcamento dun supermercado en que aproveito para facer a compra do dia: ovos, galletas, tomates, leite, e un ovo de chocolate para a miña filla, que quedou en Ithaca con sua avoa.

4 comentarios:

bueno dixo...

oi kaplan, obrigado pela visitada. gostaria de entender melhor a sua situacao. voce é brazuca que mora na espanha? iria também perguntar quantos, tem filha, o que faz da vida, mas acho muito demais, entao nao pergunto nada. mas com o tempo, vamos querendo saber quem sao as pessoas por traz dos nics, né? Um abraco!

Teorema dixo...

De los mios mejor no le hablo. Tenga paciencia. ok?

Aultre Narai dixo...

en Atenas, ou hai profesores moi bos ou moi... en fin, sobran palabras. ánimo

Peke dixo...

A ese punto chegamos.