É Polis quen mo conta, violando talvez o segredo profesional: Mirinda, a nosa Mirinda, chama-o para saber que se deve facer cando se teñen 7.000 eurazos metidos en selos na caixa forte dunha compañia en bancarrota.Cando se perden vinte postos na lista de espera para adopcións por un erro informático e se cámbia de zona preferente por outra 5.000 kilómetros alén, en plena Sibéria.
Cando se ten tal inxenuidade que se mide a solvéncia dunha compañia pola altura do pelo das alfombras dos despachos, os cadros das paredes ou a cestiña de bombóns que hai sobre cada mesa.
3 comentarios:
Coleccionar selos... na miña casa tamén hai bastante fortuna en papel...
Ahora a todos nos parece una locura que tanta gente haya invertido en sellos... pero hace unos días nadie decía ni mu!
Aqui vai seu abraco semanal, retribuído com muito carinho.
Publicar un comentario