martes, 17 de outubro de 2006

Pasado

Onte, ao dar-lle a ficha, a miña profesora de inglés di-me que non era preciso que lle entregase foto, que me coñece hai vinte anos, que fomos compañeiros nas aulas de tal profesor e tal outro, que me lembra perfectamente pero eu, encaixando a sorpresa, vacilo para dicer-lle como un parvo que por algo me soava a sua cara, que agora caio apesar dos anos transcorridos, que con todo o cambiada que está ainda me acordo dela e bla bla.
Pero non: levo horas tratando de situá-la nas aulas, vestíbulos, escaleiras, corredores, cafetarias e bibliotecas do meu pasado sen o dar conseguido; en momentos como este teño a sensación de estar dentro dalgun episódio de Caso aberto, fóra os crimes, e sen que a linda despeiteada que fai tolear a Haddock me veña interrogar.

Grazas sexan dadas ao altísimo, que inda non teño sido mui fillo de puta, e poucas me terán gardadas.

3 comentarios:

Tongzhi dixo...

Aquilo que contas é muito vulgar em mim. Mas, depois de a pessoa se dar a conhecer, lembro-me, quase sempre de muitos factos comuns. Há, contudo, uma coisa que nunca me lembro... o nome! É tramado!

Arin dixo...

Como ó seu amigo Haddock, xa me gustaría a min que me viñese interrogar a sñorita despeiteada!!

Anonymous dixo...

Amén!