O inverno sobre Ithaca

Un pouco ao xeito da Rayuela de Cortázar, esta blog é sobretodo tres blogues: a primeira nasceu hai tres anos, como cariñosamente lembra X, e en tempos duros. Desorientado e atónito, naquela primeira bitácora procurei o fio para saír do labirinto, pero foi fragmentária e tatexante; máis de un ano despois abrin en Blogger outra co mesmo título, O inverno sobre Ithaca, e a ela incorporei os vellos post tatexantes e fragmentários da sua pre-história.

Os meses mudaron-lle o nome, pero 398 posts, tres migracións, duas casas e dous ordenadores máis tarde, a intención segue a ser a mesma: é o espello en que me miro e me recoñezo, o manual de instrucións para manexar-me, o retrato dos que me importan, o inventário das miñas neuras, erros e alegrias, o livro de visitas de amigos que non coñezo pero que manteñen a esta crónica unha fidelidade comovedora, o recanto en que uns poucos gostan de axexar non sei ben por que a banalidade dunha vida bastante mediocre.