A primeira e máis rutilante é o meu portátil novo, desde o que estou agora posteando; son un neno con zapatos novos. Por precaución, e non por falta de ganas, non o levei comigo para a cama, igual que os cativos na noite de Reis.
A segunda ten-me sobre as nuves desde hai un par de dias: as contas da vella fan-me pensar que para o próximo curso podo viver en Ithaca, iso si, con destino nun lugar de paso en que ninguén pensou antes, e que chamaremos desde hoxe, por exemplo, Cefalónia.
Unha illa en meio de nengunha parte.
Pero terei en Ithaca unha casa para min e para a miña filla, e comezarei, unha vez máis, unha nova etapa.
Lalalala.
A segunda ten-me sobre as nuves desde hai un par de dias: as contas da vella fan-me pensar que para o próximo curso podo viver en Ithaca, iso si, con destino nun lugar de paso en que ninguén pensou antes, e que chamaremos desde hoxe, por exemplo, Cefalónia.
Unha illa en meio de nengunha parte.
Pero terei en Ithaca unha casa para min e para a miña filla, e comezarei, unha vez máis, unha nova etapa.
Lalalala.
1 comentario:
Será verdade que chegará por fin a alegría a ti?
Publicar un comentario