xoves, 13 de xaneiro de 2005

Vapin

Pola noite, despois de estar con Ambece, quedaban xa poucos paxaros negros no meu salón, é certo.
Mentres penso que se non retomo o ioga a semana próxima acabarei toleando, chamo a Vapin ao móbil e resulta estar na casa: falamos brevemente; está amável; penso tamén que é o esperável, como cada Xaneiro.
Non sei se son os bons propósitos para o novo ano, ou que o Nadal o amolece, ou que percebe o paso do tempo na mudanza do calendário, pero está cientificamente comprobado que Vapin é muito menos arisco durante o mes de Xaneiro de cada ano. Quedamos en vermo-nos o sábado, cando vaia a Ithaca, e el adverte-me, afectuosamente: a ver se é verdade que me chamas.
Naturalmente, non aludo nen a Ti nen a Estridente nen ás demais.

Ningún comentario: