venres, 18 de febreiro de 2005

Ecos

En Ithaca, tras duas horas de autobus.
A miña mai pasa revista aos acontecementos dos ultimos 15 dias, programas de televisión e mortos incluídos, mentres comemos dun prato de filloas brancas que ela fixo. Como é habitual, unha vez comprova que estou ben, que a miña voz mellorou, que non virei máis fraco, esforza-se un pouco por demostrar interese polo que lle conto, pero non é quen de seguir-me.
Niso a miña mai parece-se un pouco á miña filla.


Intercámbio de mensas con Vapin.
Pregunto-lle se irá ao serao á Cova; responde-me case ao momento que o sente, que non volve saír até a semana próxima, que esta semana se pasou muito, e que non contaba con que eu fose vir hoxe.
Estou tan sorprendido que non sei que dicer.

Ningún comentario: