Agosto

Non, non me fun de vacacións, ainda que o puidese parecer, nen o negócio está fechado por Agosto, ese deserto...
Ocorre que a actividade baixou en picado e a desídia aumentou alarmantemente, de maneira que os dias deron en suceder, todos case iguais, luminosamente opacos, inzados de cousas domésticas sen nengun brillo: ergo-me cando a miña filla toca diana para afrontar a guerra diária do almorzo entre parapetos e trincheiras de torradas e colacao; logo trato de manter-me en forma: practico o ironing con saias e blusas diminutas, a caza da nena que non quere vestir-se, a maratona para darmos saído a unha hora aceitável, o levantamento de pesas cando a levo no colo para a cama.
Xantamos case todos os dias na dos meus pais, e pasamos polas tardes tanto tempo nos parques infantis que empezo a considerar algun deles unha prolongación da nosa própia casa. Ali sentado, á sombra dos pradairos, leo e recibo as visitas: conta-me Vapin como van as cousas familiares, como se disolve unha sociedade de gananciais e como se solicita unha pensión de viuvez; coa miña irmá escollo os azulexos dos baños, a cenefa da cociña, o prato da ducha; mentres vixio os movimentos da miña filla, Ti fai o própio coa imobilidade do seu pai na cadeira de rodas ao tempo que me mantén informado das idas e vindas e as histórias do akelarre.