Terceiro dia

Canso e con maniotas, asì comparezo hoxe: venho arrastràndome desde o comedor onde almorcei sò, porque Polis preferiu quedar un pouco màis na cama. Tenho os glùteos entumecidos e as pernas doloridas e os cadrìs cheos de agullas, o que non sei se atribuìr à escalada matinal à cùpula, às carreiras vespertinas polo foro, ou ao descenso nocturno à Roma transtiberina dos efebos pola que me guiou Polis baixo a choiva, como Virxìlio a Dante na procura dun ceo inalcanzable do que escapamos en taxi, moi tarde (ou moi cedo, como se mire).

Sigo enchendo o moleskine con anotaciòns rigorosas das nosas andanzas e visitas; cando regrese a Ithaca espero ir colgando en diferido o relato, expurgado e simplificado.