Con algo de aprensión por ser festividade relixiosa, imos en metro até o Trastévere, e logo andando a Santa Maria in Cosmedin, onde Polis quere ver a Boca da Verdade. Cruzamos o Tíber por Ponte Palatino e apenas nos detemos na Fortuna Virilis e no templo de Vesta, esas ruínas; hai un par de parellas de xaponeses e alguns grupos sentados no adro, e temos que esperar tres mans antes de que Polis meta a del para que lle tire unha foto; logo repetimos o ritual, pero á inversa.
Non hai ningunha revelación.
A igrexa, católica de rito grego, modeestísima, gustounos máis que outras cos seus mosaicos, xaspes e dourados. Esta é unha pequena, escura, silenciosa igrexa que sería esquecida nas guías de non ter a mala sorte de contar coa cara redonda e pétrea de fóra.
Ao saírmos, paseamos entre o templo de Vesta e o da Fortuna Virilis: sucios pola contaminación, o máis sucio sen embargo é o entorno, ao igual que o do Circo Massimo, estrado de botellas de cervexa, papeis, plásticos e todo o que se supón que non debería haber.
Pasamos Ponte Palatino xunto a Ponte Rotto. A idea é regresar cruzando a illa Tiberina, e cando o facemos achámonos no ghetto: xunto á sinagoga hai un policia armado cun fusil automático e cara de poucos amigos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario