Diglósia

Empecei xa as miñas sesións de logopédia, e con elas a miña decepción: detesto ir.
Máis que polo que se trata nelas (de momento case todo está vedado e para sempre) pola própia señora logopeda.
A sesión de onte consistiu nunha feroz versión dos dez mandamentos que a logopeda me foi escrevendo á medida que deseñaba unha gris visión do meu futuro, a saber:
Empregarás un ton moderado ao falar.
Non fumarás nen estarás exposto a fumes.
Non falarás en sítios ruidosos.
Non competirás coa conversación.
Non berrarás.
Non cantarás.
Tratarás de evitar a tose e a carraspeira.
Evitarás levantar pesos cando falares.
Non atenuarás a voz falando baixo.
Non consumirás bebidas frias nen demasiado quentes.
Utilizarás as cavidades de resonáncia.
Beberás líquidos abundantes.
Tomarás infusións de tomentelo e rosmariño.
Evitarás no ambiente a presenza de xiz, pó, lixívia, amoniaco, verniz, sulfato...
Evitarás as contracturas musculares.
E, finalmente, respirarás correctamente con predomínio da inspiración nasal e diafragmática.

Todos estes mandamentos encerran-se en dous, que son: deixarás de facer algunhas das cousas que sempre che gustou facer, e agora vai resultar que a miña mai tiña razón cando me berraba por tomar café con xelo.

Pero o que máis me fixo deprimir foi o tema da diglósia. Despois de desculpar-se várias veces, esta muller que fala un galego impecável en todos os aspectos, escreve exclusivamente en castelán por non cometer faltas de ortografia!!!