Esta noite, mentres dormia, mudou o vento, de maneira que o que onte repentinamente foi unha idea magnífica, esta mañá repentinamente se tornara unha cousa absurda e mui precipitada: viaxar a Londres, en pleno temporal de frio e neve, cando nen sei se este fin de semana a climatoloxia me permitirá recoller a miña filla e levá-la a Ithaca por estrada.
Ademais está Pólis, a quen apenas escoitei; ergo-me, pois receoso: a cuestión non é que el vaia a Londres senón a que ou, máis precisamente, con quen vai. Localizo-o co móbil mentres os dous imos a traballar, e confirma-me o que supoñia: que está a nevar en Ithaca, e que foi unha sorte non ter ainda cerrada a reserva do meu billete.
Apago o móbil ao tempo que pasa un camión de recollida do lixo; poño as luvas, sentindo como se excavasen un túnel baixo os meus pés.
1 comentario:
joerrrr
Publicar un comentario