xoves, 17 de marzo de 2005

Primavera

É evidente que está xa aqui.
Desde hai vários dias, pero onte e hoxe, especialmente, se deixou sentir: no ar quente e aromático sobre os rostos, no sol case branco a bater contra as fachadas das casas e contra o chao reseco das ruas, magoando os ollos coa dura luz.
Na maleta van caíndo as cousas, roupas e livros sobre todo, algun disco, o cargador do móbil que sempre esquezo: mañá á mañá marcho para Ithaca; deixo Atenas por algo máis dunha semana, o que duran as vacacións, en que ademais nen sei se poderei bloguear. Explicación e aviso a navegantes: o kiosko non liquida, se acaso fecha só por vacacións...
Proxectos e obrigacións, mui poucos; pero o ánimo alto e ben disposto. Mañá pola tarde, cos meus pais á notaria, e despois agardan-me na Cova tres pintas de Guinnes para celebrar con retardo o San Patrício, saldar unha débeda e compartir con Ti e Vapin.
Levarei o portátil para que fosgalle Vapin nel, suprimindo excrecéncias e engadindo programas que só el cre indispensáveis; temo que na sua exploración e frótis dea con algunha pista desta blo, que descoñece.
No fundo sen embargo creo que preferiria que o descubrise dunha vez, ainda que non estou seguro de que vaia desfrutar lendo algunhas das cousas que escrevin sobre el, sobre el e mais eu, sobre todos. E non me estou a referir precisamente a armários e demais mobília: isto é algo do que nunca falamos (non sendo que a distáncia física entre os dous se reduza a milímetros e as voces a susurros).
Máis: o encontro con Pólis e a cara de susto ao ver que me trouxo de Londres, e unha etapa do Camiño en solitário, e unha chea de procesións esquivadas ou vistas coa miña filla, completarán unha semana santa sen arelas pero tamén sen derrota.
A segunda sedentária dos últimos anos.

Ningún comentario: