martes, 1 de marzo de 2005

Dia adicado eminentemente a cousas domésticas, mui prosaicas. Pola mañá sesión oral con Mrs. Higgins, a logopeda; pola tarde, tras pasar o ferro e limpar a casa, horas contemplativas no salón a pensar na miña vida imediata: alguns comentários feitos por Aurora onte e antonte provocaron erupcións, proídos e rabuñaduras na pel e músculo cardíacos que continuan hoxe; principalmente durante a conversación posterior á cea, xa na madrugada do Domingo.
Sen dúvida, os dous concordamos na necesidade de compaña, e en que non é bo que o home estexa só, pero diverxemos nos prazos: por muito que até Frankenstein procurase compaña.

1 comentario:

Anonymous dixo...

até el, certamente. Un saudo