venres, 4 de marzo de 2005

Feed-back

Asi pois, o Martes Pólis e mais eu xantaremos en Atenas e a seguir iremos no meu coche ao aeroporto, onde antes de embarcaren el nos presentará.
Até daquela teño por diante catro dias, outro fin de semana que, haberá que i-lo asumindo, constituirá unha nova prisión contra a cal xa me rebelo: aceitarei a oferta de Ambece para irmos ao cine o Venres ao serao (contaron-me que agora as películas son sonoras e a cores, non sei que haberá de certo!), e logo tomar algo por aí.
Asumo asi o meu destino, ainda que sexa unha nocturnal exposure rodeado de divorciadas na trintena; só espero que non veña nengunha repunanta, e que non me confundan cun psicoanalista nen co ex marido dalgunha delas, como a última vez.
Despois da visita de Aurora e a abortada escapada londinense, non estou en disposición de ofrecer resisténcias numantinas.

Estas cousas pensei-nas pola tarde, camiño de ida e volta da Biblioteca, e logo sentado na miña habitual atalaia ateniense para ler o xornal; cheguei a ela con tanto frio que me atrevin a pedir un bourbon para me reanimar.
E acertei. Reactivaron-se-me a circulación, o ton anímico e as sinapses neuronais, e pronto digo para min que estou en condicións de afrontar un novo asalto.
Collo o móbil: con Ilu, que está fortemente acatarrada e cunha conxuntivite que a ten case cega; con Ambece, para confirmar-lle que iremos ao cine salvo que o tempo mellore, e que non hai notícia dos traslados; con Vapin, que non irei porque o tempo non mellora, e dou-lle pé a me facer unha descrición de Ithaca nevada, en que chega a empregar 'dantesco' para referir-se ás persoas que hoxe esvaraban nas ruas; e por último con Aurora, que me conta o ben que lle sentou a tempada en Madrid; neno, non che hai como viaxar para ver as cousas doutro xeito.

Ningún comentario: